ENCONTROS EN TORNO A MAN DE CAMELLE

Este fin de semana houbo en Camelle, na Costa da Morte, o primer encontro artístico cultural para homenaxear a Man de Camelle, un artista singular, que fixo a súa vida o marxe, vivindo de forma natural, facendo arte cos restos da natureza e do que o mar lle traía, así como das pedras e bolos que alí donde se asentou encontraba.
Pero Man morreu de tristeza cando a súa vivenda, o seu mundo da arte, as súas obras, se viron anegadas de chapapote pola catástrofe do Prestige, que os responsables políticos daquela non superon facer o necesario para que eso non pasara, pasearon o barco por toda a nosa costa soltando fuel.
Man foi un artista singular, que fixo arte co mais elemental, un dos nosos artistas do Land Art, que deixou pegadas interesantes que agora coa fundación e o museo que levará o seu nome, e que tratará de recoller o seu legado, esperemos que vaia adiante, se faga alí donde el viviu de forma especial durante tantos anos, e creou un mundo particular, que nos debe facer reflexionar sobre o valor das cousas naturais, e sobre todo da defendensa do noso mar.
Un saúdo de Nolo.

OS 5 ANOS DO DESASTRE DO PRESTIGE

Xa pasaron cinco anos do desastre do petrolero Prestige, que pola mala xestión dos políticos daquela do PP, fixeron que un accidente se convertira en desastre, o maior desastre medioambiental da Galiza, enchendo de chapapote as nosas costas, ennegrecendo o noso mar, matando a vida mariña, e deixando sin traballo a tanta xente do mar.

A cor negra inundou a Nosa Terra, manchando o Pais, que logo foi contrastado pola cor blanca dos voluntarios, de todolos lugares, e de distintos sectores sociais. Así mariñeiros, estudantes, xentes das cidades, da cultura, etc.., contribuiron co seus esforzo a que as nosas costas foran pouco a pouco recuperandose do negro chapapote, e volveran a ter vida.

Exemplo de compromiso, de solidaridade, de tanta xente, de voluntarios, de traballadores de toda índole, de xente de distintos paises, que temos que ter na nosa mente, na nosa conciencia, no noso corazón. O seu traballo e esforzo non foi inútil, como sí as actuacións dos políticos daqueles momentos.

Esperemos que non volva a suceder desastres de ese tipo, temos que seguir vixiantes, seguir presionando sobre os actuales gobernantes para que poñan todalas medidas necesarias, e ter un mar limpo e vivo, nun Pais comprometido e solidario.

Un saúdo de Nolo.