AS MANIPULACIÓNS CO PRESTIGE

Xa van alá varios anos da catastrofe do petrolero Prestige, que causou a maior marea negra nas nosas costas. Agora andase co xuicio para determinar responsabilidades. E outra vez o PP, coas súas practicas clientelares, manipulativas, tendenciosas, consigue quen sabe porque ifluencias no xuzgado de Corcubión, con probas dun técnico que estivo implicado, que declaren que non hai culpables do goberno, e que todo estivo ben feito.
Así vemos que o que era un accidente, pola neglixencia dos políticos, convertironno nunha catástrofe, pola ocultación da verdade, polas mentiras que contaban, negando tanto que había marea negra, como que eran uns hilitos de plastilina, como que coas barreiras que puxeran xa estaba todo solucionado.
A marea negra foise parando algo, gracias os miles e miles de voluntarios, a verdade foise sabendo gracias as denuncias do movimento Nunca Mais, os medios de comunicación que non estaban comprados, as reportaxes de fotografos, etc. , que fixeron que o goberno do PP tuvese que admitir a catástrofe, mais nadie e culpable, nin nadie dimitiu. Mais os culpables, polo menos politicamente siguen ahí, con toda a cara, ahí sigue Fraga, DeMesa, Feijoo, Rajoi, Cascos, Sors, entre outros, ocupando cargos públicos, cobrando de todos nós, como si nada pasara, como si tivesen razón aínda por riba.
As mentiras, os enganos, as manipulacións, constantes do PP, fixeron no seu momento que o movimento Nunca Mais, esto é os sectores do pobo mais concienzados tuvesen iniciativas e protestaran, temos que seguir facendo o mesmo, para desaloxar os manipuladores dos postos do poder, que non nos manexen mais.
Nolo Suárez

EN RECORDO DE ANTÓN MOUZO

Entrou a primaveira, viñeron xa días de sol, e as frores comenzaron a brotar nalgúns árvores, ou ben comenzar cos primeiros brotes que logo traerán as frores. Despestan as cores, desperta a natureza, os ollos abrense a novas miradas, de luzes e cores naturais.
O mesmo pasoume, visitando a exposición retrospectiva do pintor, amigo e compañeiro na AGAV, Antón Mouzo, falecido fai pouco, aínda xoven, e en plena actividade creativa. Nesta exposición organizada pola Concellería de Cultura de Compostela, xunto co Auditorio de Galicia, sitio donde se expón, podemos ver dende traballos xa dos anos 70, donde prima a figura, ata os dos 80 e 90 , en donde a natureza, follas e frores, ,árvores, principalmente teñen importancia, ata os traballos mais recentes, feitos con materiais da súa zona, Vimianzo, como a mica, e tamén ramas de árvores, donde a natureza está mais imaxinada, composta según a visión do artista, o mesmo ocurre nas útimas obras, donde a natureza está pixelada, como si se tratase informáticamente.
O cal nos dá unha referencia do traballo de Antón Mouzo, donde a reflexión e a investigación de novos materiais, van xunto a novas técnicas de expresión, mais con unha preocupación ética e estética.
Unha acertada e necesaria exposición, para dar a coñecer mais polo miudo a un dos pintores da nosa xeración, entender algo mais o seus traballos e a súas evolucións.
Nolo Suárez

XA ANDAN A REPARTIR CARGOS

Non sabemos en concreto as medidas que vai aplicar o PP contra a crisis, as que decía de aforrar, e de gastar menos, serán para actividades que eles sempre consideraron de pouco interés como a Cultura, mais sí darlle cartos as empresas "seudoculturais" dos seus amigos, que nos organizarán macroeventos, e unha cultura de consumo rápido.
Tamén, e entre señoritos anda a cousa, como o caso da Corina, que ocupará posiblemente varios cargos, co cal os sobresoldos estarán según eles xustificados, o mesmo que os superdelegados que quere nomear Feijoo.
Comenza o baile de nomes para altos cargos, para seguir ganando cartos, mentras as solucións contra a crisis seguirán en papeles, moi bonitos e atractivos, pero para a xente traballadora, tanto da industria, comercio, agricultura, pesca, cultura, seguirán os mesmos problemas, pois o PP nunca mostrou o mais minimo interés por resolvelos, solo nomealos durante a campaña, ou poñelos nun papel, ou como decía o seu teórico económico, o Pedrito Arias, escribindoos nos libros, mais de poñelos na práctica nada, pois teñen moitos compromisos cos empresarios, cos especuladores, cos medios que os apoiaron e divulgaron as súas mentiras e promesas, que xa en outras ocasións sabemos que non cumplen. Logo volverán a votarlle a cupa os demais, a Zapatero, o bipartito, etc.
Cargos e cartos, si que saben repartirse entre eles e os seus, xa nolo demostraron suficientemente durante 16 anos, mais sin asumir responsabilidades, polo Prestige, polos casos de corrupcións, polo ataque a nosa lingua e cultua, etc.

NO DÍA DA AUGA

Nestes días celebrase o día da Auga, ese elemento esencial para a vida humán, e que nos chamados paises civilizados tan pouco coidamos, e aínda mais, derrochamos, sin control en moitas ocasións.
E que por outra parte tamén estropeamos en ocasións pola contaminación, así na nosa Galiza, que a chaman as veces o Pais dos mil ríos, estes ríos están en malas condicións, contaminados ou emporcados por todo tipo de residuos, que non nos preocupamos de recpññer e de tirar nos contenedores, e van o río porque é mais fácil.
Mentras noutros paises, os chamados dos tercer mundo, a auga e tan escasa, que morre xente por non poder bebela en boas condicións, esto é saneada.
Tamén ven con bo motivo nestes días a exposición no Museo do Pobo Galego, de Fuco Reyes, que se titula precisamente, "Retratos de auga", como unha mostra fotográfica entorno de este elemento, através de ríos, fontes, regatos, mares, distintos espazos de auga, de distintos lugares que chamaron a atención de Fuco, e que tan ben plasmou coa cámara.
Así pois un elemento fundamental a defender en moitas vertientes, para a vida, para a saúde, para a beleza e para a arte.
Un saúdo de Nolo.

NO CONCEERTO DE MIRO CASABELLA

Foi fai uns días o concerto en Compostela de Miro Casabella, organizado pola A.C. O Galo, e no local de esta asociación, con motivo da presentación do libro de Xan Fraga sobre Miro e o grupo de Voces Ceibes. Alí encontramonos xa coñecidos de outros eventos, e que xa estuvemos fai anos en concertos dos Voces Ceibes, tamén organizado pola A.C. O Galo, e tamén no recente homenaxe que se lle fixo en Compostela.
Había tamén xente nova, que segue a Miro, pois este é o único do grupo que sigue dando concertos, defendendo a música de autor en galego, e por suposto que o concerto foi unha reivindicación da defensa da nosa lingua, da nosa cultura, nun momento político, donde se quere dende o PP derogar decretos que favorecen a normalización do uso da nosa lingua.
Mais tamén demostrou Miro, os seus traballos de recollida de cancións, de adaptación de cantigas medievais, do bon uso dos diferentes instrumentos, como guitarras, zanfoña e arpa, conxugando tradición con modernidade, mantendo o espiritu dos trovadores, cantares de cegos, e canción protesta.
Na canción protesta militou nos anos do franquismo, con concertos por todo o pais, o lado de Raimón e tantos outros, e tamén en Paris e outros paises.
Hoxe sigue estando en activo, a psar das dificultuades e dos anos, e como el mesmo dí, en tempos díficiles que se aveciñan para a cultura do noso Pais, vai seguir cantando e decindo verdades con música e textos, con poemas e cancións, que axuden a unha sociedade mellor.

Un saúdo de Nolo Suárez

VOLVEN OS SEÑORITOS E OS CACIQUES

Xa se peparan os señoritos e os caciques, para ocupar postos na nova Xunta, para seguir cos privilexios e mangoneos, aos que nos tiñan acostumados durante 16 anos do fraguismo. Agora coas aparentes caras novas, pois é mentir, case todos xa estaban en algún posto con Fraga, mais con nova imaxen queren dar o caramelo de cambio, cando realmente o goberno de cambio e progreso foi o do bipartito, donde os avances sociais, infraestructuras e emprego público tuvo un notable desarrollo.
Agora os novos caciques, xa teñen que privatizar, xa teñen que rendirse os mediátidcos e os privados, como é o caso de Pescanova, que queren que volva o paraxe natural de Touriñán. Tamén repartirán as eólicas os seus amigos, queren cambiar as Galescolas, e moitas cousas mais,.
Cambiar cousas costa cartos, así que o tan cacareado aforro, xa se verá en que queda, todo e propaganda e mentiras, o que realmente lles importa e manterse no poder. Seguir a política clientelar que xa tiñan. De pouco vale, que queira cambiar de coche e reducir consellerías, si despois vai haber dedicacións exclusivas, e moitos jefes intermedios. Mentras a ver como vai acabar co paro, si é un problema global das economías de mercado, liberalitas e especulativas, as mesmas que sempre defendeu o PP.
Nolo Suárez.

30 ANOS DOS MONICREQUES DE KUKAS

Cando se levan 30 anos traballando na creatividade, como é o caso do artista compostelán Kukas, e merecida unha boa homenaxe ou recoñecemento. Pois aparte de poñer en marcha monicreques, a pintura, o deseño, a escrita dos textos, a música, e todo o acompañamento que conleva unha obra de este tipo, ten que ser , aparte de un enorme traballo e coordinación, de gran creatividade e inxenio, como neste caso ten Kukas xunto con Isabel.
Así levan poñendo en marcha dende fai anos numerosas obras de repressentación dos monicreques, como son :Pirula do vertedeiro, O colar de Marica, A rúa das Balconadas, Canonxo, Mariscal, Unha noite no pórtico do Paraíso, Galiza Máxica, Don Gaiferos, Anxélica no ombral do ceio, O retablo do maese Pedro, Historias dun papel, Adubíos, Cucarandainas, Xan Trapallas, Contos do vento acatarrado, O cantar da Cantaruxa..., son títulos que contan unha parte da historia do teatro galego.

Isabel Rey e Marcelino de Santiago reivindican un teatro de marionetas "que teña algo detrás". "Os monicreques son monecos que fan teatro; se non se moven son só monecos". E entre todas as sensacións que lles provoca o teatro quedan con unha: "ese momento máxico no que o público só ve o moneco, non ven a persoa que está detrás; de algo concreto créase algo abstracto". Así pois moitos éxitos a Isabel e Kukas, e que sigades moitos anos mais creando e deleitandonos coas vosas obras.

Nolo

GALIZA VOLVE A UNHA ETAPA GRIS

Logo das eleccións do 1M, Galiza volve a unha etapa gris, o gañar por maioria absoluta o PP. Volverán a unhas políticas dos amiguismos e enchufismos, as que nos teñen acostumados da era Fraga, donde o Axente 009 Feijoo, foi o delfín de Fraga, coas políticas de privatizacións, especulacións, e falla de políticas sociais. Donde todo era festa e derroche para os seus amigos , as súas empresas e os seus caciques. Volve pois o caciquismo, con novos axentes, e con outros xa de etapas anteriores. Van desfacer o que fixo o bipartito, en avances sociais, culturais e económicos, basados nunhas políticas públicas, e non en fomentar a privatización e a especulación, o que nos teñen acostumados os do PP.
Valeronse, das mentiras, dos engaños, dos apoios dos caciques e das redes clientelares que aínda lles quedaban, e convenceron coa doble faceta do axente Feijoo, os indecisos,decindo e mentindo ata a saciedade que o bipartito non había feito nada.
Mais tamén os do bipartito, non superon convencer a estes indecisos, coas cousas e políticas que puxeron en marcha, mellora do medio ambiene, creación de escolas infantiis(galeescolas), centros de día e da 3ª edade, novas infraestructuras, novos hábitos democráticos, contar cos sectores sociais, desarrollar política sociais, etc.
O PP fixo unha campaña sucia, de infamias e mentiras, de anécdotas, de botar as culpas da crisis o bipartito, e non se supo responder ben a esto, xa que o electorado creeo o PP.
Vamos a ver como afrontamos esta nova etapa, e si somos capaces de abrir ocos de luz no panorama gris que nos espera.
Nolo