Entrou a primaveira, viñeron xa días de sol, e as frores comenzaron a brotar nalgúns árvores, ou ben comenzar cos primeiros brotes que logo traerán as frores. Despestan as cores, desperta a natureza, os ollos abrense a novas miradas, de luzes e cores naturais.
O mesmo pasoume, visitando a exposición retrospectiva do pintor, amigo e compañeiro na AGAV, Antón Mouzo, falecido fai pouco, aínda xoven, e en plena actividade creativa. Nesta exposición organizada pola Concellería de Cultura de Compostela, xunto co Auditorio de Galicia, sitio donde se expón, podemos ver dende traballos xa dos anos 70, donde prima a figura, ata os dos 80 e 90 , en donde a natureza, follas e frores, ,árvores, principalmente teñen importancia, ata os traballos mais recentes, feitos con materiais da súa zona, Vimianzo, como a mica, e tamén ramas de árvores, donde a natureza está mais imaxinada, composta según a visión do artista, o mesmo ocurre nas útimas obras, donde a natureza está pixelada, como si se tratase informáticamente.
O cal nos dá unha referencia do traballo de Antón Mouzo, donde a reflexión e a investigación de novos materiais, van xunto a novas técnicas de expresión, mais con unha preocupación ética e estética.
Unha acertada e necesaria exposición, para dar a coñecer mais polo miudo a un dos pintores da nosa xeración, entender algo mais o seus traballos e a súas evolucións.
Nolo Suárez
O mesmo pasoume, visitando a exposición retrospectiva do pintor, amigo e compañeiro na AGAV, Antón Mouzo, falecido fai pouco, aínda xoven, e en plena actividade creativa. Nesta exposición organizada pola Concellería de Cultura de Compostela, xunto co Auditorio de Galicia, sitio donde se expón, podemos ver dende traballos xa dos anos 70, donde prima a figura, ata os dos 80 e 90 , en donde a natureza, follas e frores, ,árvores, principalmente teñen importancia, ata os traballos mais recentes, feitos con materiais da súa zona, Vimianzo, como a mica, e tamén ramas de árvores, donde a natureza está mais imaxinada, composta según a visión do artista, o mesmo ocurre nas útimas obras, donde a natureza está pixelada, como si se tratase informáticamente.
O cal nos dá unha referencia do traballo de Antón Mouzo, donde a reflexión e a investigación de novos materiais, van xunto a novas técnicas de expresión, mais con unha preocupación ética e estética.
Unha acertada e necesaria exposición, para dar a coñecer mais polo miudo a un dos pintores da nosa xeración, entender algo mais o seus traballos e a súas evolucións.
Nolo Suárez
+-+copia.JPG)
No hay comentarios:
Publicar un comentario